کشف حیات در زمین، شاید بی‌اهمیت جلوه کند؛ اما این رویکرد می‌تواند اکتشاف‌های آینده از حیات در سایر نقاط جهان را ممکن سازد.

این نشانه‌های حیات در حقیقت از طریق درخشش زمین در چهره ماه مشاهده شد که طی آن نور خورشید از زمین به سوی ماه منعکس می‌شود.

طبق این رویکرد تلسکوپ‌ها شاید در آینده بتوانند به دنبال نشانه‌های مشخص مشابه برای تائید وجود حیات در سیارات فراخورشیدی در مدار ستارگان دور بگردند.

در امواج نوری می‌توان نشانه‌های زیستی یا همان ترکیبات خاص اکسیژن، اوزون، متان و دی‌اکسیدکربن را که نشانگر وجود حیات آلی هستند، مشاهده کرد.

این محققان همچنین از یک شیوه فوق حساس شناسایی نشانه‌های زیستی با مشاهده قطبش نور استفاده کردند.

نور یک سیاره فراخورشیدی دور در اثر درخشش ستاره میزبان، تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد؛ این در حالیست که نور منعکس شده سیاره، قطبی شده؛ در صورتی که نور ستاره از این خاصیت برخوردار نیست؛ از این رو می‌توان از این شیوه قطبش، برای بررسی نور منعکس شده سیاره استفاده کرد.

این پژوهش که در مجله نیچر منتشر شده، توسط تلسکوپ بسیار بزرگ در کوهی در شیلی انجام شده که قدرتمندترین تلسکوپ نور مرئی جهان بشمار می‌رود.

ستاره‌شناسان از درخشش زمین بر ماه برای شبیه‌سازی مشاهده یک سیاره فراخورشیدی هم‌اندازه زمین استفاده کردند. این اطلاعات به آنها در درک ابری بودن جو زمین، ‌وجود اقیانوسها در سطح آن و امکان رشد گیاهان در سطح این سیاره کمک کرد.

رصدخانه جنوبی اروپا در حال حاضر در حال برنامه ریزی برای جایگزینی تلسکوپ فوق‌العاده بزرگ به جای تلسکوپ کنونی هستند که از یک آینه 40 متری و اپتیک تطبیقی پیشرفته برخوردار خواهد بود. این تلسکوپ از چنان قدرتی برخوردار خواهد بود که می‌توان با آن جو سیارات فراخورشیدی را بررسی کرد.